لايحه«حمايت ازحقوق كودك در خانواده» درحال ب

بسياري از كودكان شاهد خشونت خانگي در خانه بخصوص از سوي والدين خود هستند كه اين نوع خشونت مي‌تواند احساسات كودكان را جريحه‌دار كند و رشد و ارتباطات آنها با ديگران را تحت تاثير قرار دهد. امروز (نوزدهم نوامبر) روز جهاني پيشگيري از كودك آزاري است، به همين بهانه خبرگزاري ايسنا گفت‌وگويي را كريستين سالازار فولكمن، نماينده يونيسف در ايران در خصوص «كودك آزاري» انجام داده كه در پي مي‌آيد. كشوري نيست كه با مساله خشونت عليه كودكان روبرو نباشد كودك آزاري در مكان‌هايي اتفاق مي افتد كه مكان «حمايت» و «عشق» كودكان است سالازار فولكمن با اشاره به آخرين تحقيقات صورت گرفته توسط سازمان ملل در رابطه با خشونت عليه كودكان، گفت: اين مساله مورد تاييد تمامي كشورهاي عضو قرار گرفته و كشوري نيست كه با مساله خشونت عليه كودكان روبرو نباشد. وي با بيان اين كه كودك آزاري در مكان‌هايي اتفاق مي افتد كه مكان «حمايت» و «عشق» كودكان است، اظهار كرد: خانه، مدرسه و محيط كار از جمله اين مكان‌ها هستند. نماينده يونيسف در ايران آمار و ارقامي در اين مورد ذكر نكرد ولي گفت: بحث كودك آزاري جزو مباحثي است كه كشورها در اين مورد به راحتي صحبت نمي‌كنند، بنابراين بدست آوردن آمار مقدور نيست. از طرف ديگر به دليل متفاوت بودن شاخص‌هاي سنجش كودك آزاري در كشورها، نمي‌توان آنها را با يكديگر مقايسه و نتايج را منتشر كرد. علي‌رغم تحقيقات صورت گرفته، ‌دلايل كودك آزاري هنوز نامشخص است وي اقدامات يونيسف در راستاي كاهش كودك آزاري را شامل آگاهسازي و حمايت از كشورهاي عضو در اين مورد خواند و عنوان كرد: علي‌رغم تحقيقات و بررسي‌هاي صورت گرفته و در حال انجام، ‌دلايل كودك آزاري هنوز نامشخص است، اما استفاده از موادمخدر يكي از دلايل اين پديده ذكر شده است. سالازار فولكمن در رابطه با ارائه سيستم حمايتي به كشورها در برابر مقابله با كودك آزاري، اذعان كرد: سعي مي‌شود تا سيستم گزارش‌دهي و خطوط ياري‌رسان در كشورها راه‌اندازي شود تا بدين ترتيب بزرگسالان از طريق اين خطوط گزارش‌هاي مربوطه را ارائه دهند. با ارائه برنامه آگاهسازي به كشورها، گزارشات كودك آزاري توسط آنها افزايش يافته است لايحه «حمايت از حقوق كودك در خانواده» تدوين شده و در سازمان‌هاي ذي‌ربط در دست بررسي است وي در پاسخ به اين سؤال كه با اقدامات صورت گرفته توسط يونيسف تاكنون آمارهاي كودك آزاري چه ميزان كاهش و يا افزايش يافته است، گفت: اطلاعات پايه‌ايي در اين مورد نداريم، اما با ارائه برنامه آگاهسازي به كشورها، گزارشات كودك آزاري توسط آنها افزايش يافته است، حال نمي‌دانيم اين افزايش ناشي از آگاهسازي براي ارائه گزارش‌هاي كشورهاست و يا اين كه كودك آزاري در كشورها زياد شده است. سالازارفولكمن از جمله اقدامات كلي يونيسف در ايران را اجرايي كردن پروژه «دستورالعمل رفتاري كاهش كودك آزاري» از سال 2002 ميلادي تاكنون و با همكاري وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و سازمان بهزيستي خواند و افزود: همچنين با همكاري قوه قضاييه ايران و مطالعات صورت گرفته بروي قوانين بين‌المللي حقوق كودكان و قوانين اسلامي حمايت از كودكان، لايحه «حمايت از حقوق كودك در خانواده» تدوين و در سازمان‌هاي ذي‌ربط در دست بررسي است كه پيش‌بيني مي‌شود سال آينده وارد مجلس شوراي اسلامي شود. وي تصريح كرد: قوه قضاييه براي اين كه حمايت خود در مورد «محيط حامي كودك» ثابت كند، بر اساس اين لايحه آزارهاي وارده به كودك را جرم محسوب مي‌كند. وي تهيه «برنامه عمل ملي» با همكاري مستقيم سازمان بهزيستي كشور را از اولويت‌هاي بعدي يونيسف در ايران اظهار و اعلام كرد: ايجاد «محيط حامي كودك» حمايت‌هاي سازمان‌هاي دولتي از جمله وزارت بهداشت، قوه قضاييه، آموزش و پرورش، نيروي انتظامي ايران و همچنين انجمن‌هاي غيردولتي را مي‌طلبد، بنابراين در صورت نداشتن برنامه‌اي ملي در اين رابطه نمي‌توان به موفقيت رسيد. نماينده يونيسف در ايران در رابطه با تدابير يونيسف با نزديك شدن فصل سرما براي پوشش كودكان كارتن خواب و بي سرپناه، به ايسنا ‌گفت: يونيسف در اين مقوله دخالت مستقيم نمي‌كند، چرا كه مطمئن است انجمن‌هاي خيريه و شهرداري به خوبي از عهده اين كار برمي‌آيند.

خشونت عليه كودكان واقعيتي است كه متاسفانه در سراسر جهان وجود دارد ولي اكثر كودكان در محيط‌هايي كه نزديكترين و بيشترين حضور را دارند، يعني مدرسه، خانواده و يا در ميان دوستانشان از اين خشونت رنج مي‌برند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، غفلت از كودكان يكي از مهمترين عواملي است كه منجر به آسيب‌ديدن، مرگ‌ ومير و بيماري در آنها مي‌شود. ‌غفلت يعني والدين و سرپرستان كودكان با وجود داشتن دانش و ابزار لازم، نيازهاي جسمي و عاطفي كودكان را برآورده نمي‌كنند. همچنين آزار كلامي يكي ديگر از اشكال خشونت عليه كودكان به حساب مي‌آيد كه مي‌تواند در اثر توهين، ‌برچسب زدن، بي‌محلي، منزوي كردن و غيره بوجود آيد.

كميته حقوق كودك، تنبيه «بدني» و يا «جسمي» را هر نوع تنبيهي تعريف مي‌كند كه در آن از نيروي جسمي استفاده و هدف آن ايجاد درد يا ناراحتي در هر جاي بدن و هر چند جزئي باشد.