لایحه«حمایت ازحقوق کودک در خانواده» درحال ب

بسیاری از کودکان شاهد خشونت خانگی در خانه بخصوص از سوی والدین خود هستند که این نوع خشونت می‌تواند احساسات کودکان را جریحه‌دار کند و رشد و ارتباطات آنها با دیگران را تحت تاثیر قرار دهد. امروز (نوزدهم نوامبر) روز جهانی پیشگیری از کودک آزاری است، به همین بهانه خبرگزاری ایسنا گفت‌وگویی را کریستین سالازار فولکمن، نماینده یونیسف در ایران در خصوص «کودک آزاری» انجام داده که در پی می‌آید. کشوری نیست که با مساله خشونت علیه کودکان روبرو نباشد کودک آزاری در مکان‌هایی اتفاق می افتد که مکان «حمایت» و «عشق» کودکان است سالازار فولکمن با اشاره به آخرین تحقیقات صورت گرفته توسط سازمان ملل در رابطه با خشونت علیه کودکان، گفت: این مساله مورد تایید تمامی کشورهای عضو قرار گرفته و کشوری نیست که با مساله خشونت علیه کودکان روبرو نباشد. وی با بیان این که کودک آزاری در مکان‌هایی اتفاق می افتد که مکان «حمایت» و «عشق» کودکان است، اظهار کرد: خانه، مدرسه و محیط کار از جمله این مکان‌ها هستند. نماینده یونیسف در ایران آمار و ارقامی در این مورد ذکر نکرد ولی گفت: بحث کودک آزاری جزو مباحثی است که کشورها در این مورد به راحتی صحبت نمی‌کنند، بنابراین بدست آوردن آمار مقدور نیست. از طرف دیگر به دلیل متفاوت بودن شاخص‌های سنجش کودک آزاری در کشورها، نمی‌توان آنها را با یکدیگر مقایسه و نتایج را منتشر کرد. علی‌رغم تحقیقات صورت گرفته، ‌دلایل کودک آزاری هنوز نامشخص است وی اقدامات یونیسف در راستای کاهش کودک آزاری را شامل آگاهسازی و حمایت از کشورهای عضو در این مورد خواند و عنوان کرد: علی‌رغم تحقیقات و بررسی‌های صورت گرفته و در حال انجام، ‌دلایل کودک آزاری هنوز نامشخص است، اما استفاده از موادمخدر یکی از دلایل این پدیده ذکر شده است. سالازار فولکمن در رابطه با ارائه سیستم حمایتی به کشورها در برابر مقابله با کودک آزاری، اذعان کرد: سعی می‌شود تا سیستم گزارش‌دهی و خطوط یاری‌رسان در کشورها راه‌اندازی شود تا بدین ترتیب بزرگسالان از طریق این خطوط گزارش‌های مربوطه را ارائه دهند. با ارائه برنامه آگاهسازی به کشورها، گزارشات کودک آزاری توسط آنها افزایش یافته است لایحه «حمایت از حقوق کودک در خانواده» تدوین شده و در سازمان‌های ذی‌ربط در دست بررسی است وی در پاسخ به این سؤال که با اقدامات صورت گرفته توسط یونیسف تاکنون آمارهای کودک آزاری چه میزان کاهش و یا افزایش یافته است، گفت: اطلاعات پایه‌ایی در این مورد نداریم، اما با ارائه برنامه آگاهسازی به کشورها، گزارشات کودک آزاری توسط آنها افزایش یافته است، حال نمی‌دانیم این افزایش ناشی از آگاهسازی برای ارائه گزارش‌های کشورهاست و یا این که کودک آزاری در کشورها زیاد شده است. سالازارفولکمن از جمله اقدامات کلی یونیسف در ایران را اجرایی کردن پروژه «دستورالعمل رفتاری کاهش کودک آزاری» از سال ۲۰۰۲ میلادی تاکنون و با همکاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان بهزیستی خواند و افزود: همچنین با همکاری قوه قضاییه ایران و مطالعات صورت گرفته بروی قوانین بین‌المللی حقوق کودکان و قوانین اسلامی حمایت از کودکان، لایحه «حمایت از حقوق کودک در خانواده» تدوین و در سازمان‌های ذی‌ربط در دست بررسی است که پیش‌بینی می‌شود سال آینده وارد مجلس شورای اسلامی شود. وی تصریح کرد: قوه قضاییه برای این که حمایت خود در مورد «محیط حامی کودک» ثابت کند، بر اساس این لایحه آزارهای وارده به کودک را جرم محسوب می‌کند. وی تهیه «برنامه عمل ملی» با همکاری مستقیم سازمان بهزیستی کشور را از اولویت‌های بعدی یونیسف در ایران اظهار و اعلام کرد: ایجاد «محیط حامی کودک» حمایت‌های سازمان‌های دولتی از جمله وزارت بهداشت، قوه قضاییه، آموزش و پرورش، نیروی انتظامی ایران و همچنین انجمن‌های غیردولتی را می‌طلبد، بنابراین در صورت نداشتن برنامه‌ای ملی در این رابطه نمی‌توان به موفقیت رسید. نماینده یونیسف در ایران در رابطه با تدابیر یونیسف با نزدیک شدن فصل سرما برای پوشش کودکان کارتن خواب و بی سرپناه، به ایسنا ‌گفت: یونیسف در این مقوله دخالت مستقیم نمی‌کند، چرا که مطمئن است انجمن‌های خیریه و شهرداری به خوبی از عهده این کار برمی‌آیند.

خشونت علیه کودکان واقعیتی است که متاسفانه در سراسر جهان وجود دارد ولی اکثر کودکان در محیط‌هایی که نزدیکترین و بیشترین حضور را دارند، یعنی مدرسه، خانواده و یا در میان دوستانشان از این خشونت رنج می‌برند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، غفلت از کودکان یکی از مهمترین عواملی است که منجر به آسیب‌دیدن، مرگ‌ ومیر و بیماری در آنها می‌شود. ‌غفلت یعنی والدین و سرپرستان کودکان با وجود داشتن دانش و ابزار لازم، نیازهای جسمی و عاطفی کودکان را برآورده نمی‌کنند. همچنین آزار کلامی یکی دیگر از اشکال خشونت علیه کودکان به حساب می‌آید که می‌تواند در اثر توهین، ‌برچسب زدن، بی‌محلی، منزوی کردن و غیره بوجود آید.

کمیته حقوق کودک، تنبیه «بدنی» و یا «جسمی» را هر نوع تنبیهی تعریف می‌کند که در آن از نیروی جسمی استفاده و هدف آن ایجاد درد یا ناراحتی در هر جای بدن و هر چند جزئی باشد.