این کارشناسان تربیتی و امور خانواده آمریکا در ادامه یادآور شد: با تحقیقی برروی ۳۵ مادر در ایالت تگزاس که فرزندان خود را کتک می‌زدند و ضبط صدای آنان به این نتیجه دست یافتیم که ترس و وحشت حاصل از تنبیه بدنی که در صدای کودکان حین کتک خوردن به وجود می‌آید به شدت بر روحیه آنان اثر گذاشته و آنان را افرادی پرخاشگر به بار می‌آورد.
بسیاری از والدینی که اقدام به تنبیه بدنی فرزندان خود می‌کنند در کودکی خود نیز توسط پدرومادرشان مورد تنبیه بدنی قرار گرفته بودند و این نوع تنبیهات بدنی به طور حتم ریشه در کودکی آنان دارد.
در تحقیقات آماری که از سال‌های دهه ۱۹۹۰ میلادی در آمریکا صورت گرفته است، پژوهشگران به این نتیجه دست یافتند که ۷۰ درصد زنان تحصیلکرده فرزندان خود را کتک می‌زنند و تنبیه می‌کنند.
علاوه براین، احتمال این مساله در کودکانی که به صورت مداوم کتک می‌خورند، وجود دارد که در بزرگسالی و به ویژه در دوران نوجوانی در گروهای خلافکار وارد شده یا مورد سوءاستفاده قرار بگیرند.
یکی از کارشناسان تربیتی و امور خانواده آمریکا در گزارش اخیر خود به این موضوع اشاره کرده است که کتک زدن کودکان در سن رشد می‌تواند اثرات مخربی را بر روحیه آنان در بزرگسالی برجای بگذارد.
«جورج هولدن» از دانشگاه «ساترن متودیست» در ایالت تگزاس آمریکا در این باره یاد آور شد: هنگامی که از والدین به ویژه مادران سوال می‌شود که چرا فرزندان بازیگوش خود را کتک می‌زنند آنان در جواب تنها پاسخ می‌دهند که کتک زدن و تنبیه بدنی در برخی از موارد جواب می‌دهد و باعث می‌شود تا کودک بهتر تربیت شود.
البته این نوع از رفتارهای تربیتی برای کودکان اصلا توصیه نمی‌شود و این یک عقیده نادرست و اشتباه است که والدین همچنان از آن تبعیت می‌کنند؛ چرا که تنبیه بدنی و کتک زدن کودک نه تنها باعث ارتقای کودک نمی‌شود بلکه می‌تواند در بروز رفتارهای پرخاشگرانه و نابه‌هنجار در بزرگسالی در کودک نقش مهمی ایفا کند.
اولین باشید که نظر می دهید