در پژوهشي که به تازگي انجام شده است، محققان متوجه تفاوت معنادار رابطه بين فرزندان با پدر خود در خانوادههايي که تجربه طلاق داشته با ديگر خانوادهها شده اند. به نظر ميرسد رابطه پدران و فرزندان رابطه اي حساس است که در صورتي که دقت کافي در اين زمينه صورت نگيرد بعد از طلاق ميتواند به شدت آسيب ببيند. اين موضوع از آن نظر اهميت بسياري دارد که در بحث هويت يابي و به ويژه هويت يابي پسران نقش پدران و رابطه فرزندان با آنها، اهميت بسياري پيدا ميکند. اهميتي که ميتواند سرنوشت اين فرزندان را رقم بزند.
اين روزها شايد ديدگاههاي منفي در مورد بچههاي طلاق کمي اصلاح شده باشد.
در مقايسه با گذشته که تا صحبت از بچههاي طلاق ميشد افراد به ياد بچههايي ميافتادند که تمام وجودشان را مشکلات فرا گرفته بود، اين روزها ديگربه بچههاي طلاق به ديد افرادي بيمار نگاه نميکنند. اصلاً هر چه ميگذرد پژوهشها بيشتر نشان ميدهد که بچههايي که والدين آنها طلاق گرفتهاند ميتوانند زندگي خوبي داشته باشند و از نظر رواني نيز آسيبهاي کمتري متوجه آنها باشد. اما علي رغم تمام اين يافتهها به نظر ميرسد که در برخي حوزهها هنوز فاصله زيادي بين بچههايي که با هر دو والد خود زندگي ميکنند با آنها که والدين آنها از هم جدا شده اند، وجود دارد…….
اولین باشید که نظر می دهید