رابطه بدگویی والدین ازهم و افسردگی فرزندان

 رئيس سازمان نظام روانشناسي ايران گفت: بدگويي والدين از هم موجب غمزدگي، گوشه‌گيري، خانه‌گريزي، اضطراب و افسردگي فرزندان طلاق مي‌شود.افروز با بيان اينكه مادر هرگز در نزد فرزندان نبايد از پدرش بدگويي و انتقاد كند و پدر هم همينطور تصريح كرد: بايد در نظر داشت كه فرزند خردسال قاضي نيست كه بين مادر و پدرش به قضاوت بنشيند و حكم صادر كند؛ لذا وقتي فرزند چند ساعتي نزد مادر است، مادر به لحاظ ناراحتي‌ها و دل‌گيري‌ها، نبايد پدرش را متهم و محكوم و از او با زبان تند و كلام زشت ياد كند.اين متخصص روانشناسي گفت: اگر پدر يك فرزند طلاق هم شيوه نامطلوب بدگويي از مادر را داشته باشد يقيناً فرزند دچار تعارض رواني و پريشاني عاطفي شده، به تدريج نسبت به هر دو نفر احساسي ناخوشايند و تدافعي پيدا مي كند.

وي افزود: پس از اين حالت كودك طلاق به لحاظ احساس سردي كه پيدا مي‌كند، بودن در كنار والدين برايش ناخوشايند مي‌شود و تمايل دارد كه بيشتر تنها باشد يا در كنار كساني باشد كه زباني جز تاييد و تكريم نداشته باشند.

رئيس سازمان نظام روانشناسي ايران خاطرنشان كرد: اگر فرزند از مادر خود پرسيد كه «اگر بابا خوبه پس چرا جدا شديد» مادر در جواب فقط در مورد بعضي مسائل كه با هم توافق نداشته‌اند اشاره كند و ديگر نيازي به توضيح مفصل ندارد.

وي افزود: ريشه اصلي همسرگريزي و جدايي و طلاق دافعه‌هاي فكري، كلامي و رفتاري است و همسران خوشبخت و آرامشگر آنهايي هستند كه وجودشان پر از جاذبه فكري، كلامي و رفتاري است.

افروز يادآور شد: نبايد هيچ عجله‌اي داشت كه فرزند خردسال همه مسايل زندگي گذشته‌ را بداند و به نفع يكي از والدين راي دهد و دوستدار يكي از آنها باشد.